Բաքուն կտեսնես ու նոր կմեռնես

Պարզվում է, դավաճան Նիկոլին սատարող այս կերպարը շատ է ուզում Բաքուն տեսնել ու սպասում է ճանապարհների բացվելուն:

Ի գիտություն սրա նման Բաքուն տեսնելու մասին երազող ու իրենց հայ համարողներին. ի տարբերություն որոշ անասուն իրենց հայ համարողների, որոնք առավոտնից երեկո զառանցում են ադրբեջանցիների հետ խաղաղության մասին ու ժողջանի մեջ ներդնում են վտանգավոր պացիֆիզմ, մինչդեռ Ադրբեջանում ՊԵՏԱԿԱՆ մակարդակով շարունակվում է հայատյացության քաղաքականությունը: Պետական մակարդակով մանկապարտեզներում բեմականացումներ են իրականացվում, որտեղ երեխաները պետք է պարտադիր գյաուր հային սպանեն ու վերջում էլ այրեն Հայաստանի դրոշը:

Բաքվի բոլոր մանկապարտեզների և դպրոցների սաներին պարտադիր տանում են Բաքվի հաղթանակի պուրակ, որտեղ երեխաները պետք է թքեն, խփեն և ծաղրեն հայ զինվորներին ներկայացնող տիկնիկներին: Իսկ մեր մանկապարտեզներում «թիթեռ» նկարել են սովորեցնում:

Ադրբեջանական դպրոցներում իրենց պատմությունը սովորելուց Հայաստանը ներկայացվում է որպես Արևմտյան Ադրբեջան, իսկ հայ ժողովրդին էլ ներկայացնում են որպես քոչվոր, վայրենի, անհայրենիք, անշնորհակալ, դավաճան, ստոր, զզվելի, օկուպանտ մասսա:

Տարբեր դասարաններում հայատյացությունը է՛լ ավելի սերմանելու նպատակով գրվում են շարադրություններ և ստուգողականներ, ինչպես նաև բարձր դասարաններում անցկացվում են հակահայկական թեմաներով դրպոցական օլիմպիադաներ:

Իսկ Հայաստանում հրժարավում են «Հայոց պատմություն»-ից՝ ժողջանին կեղծ համոզելով, որ եթե հրաժարվենք Արցախի և մեր պատմական այլ տարածքների պատմությունն ուսումնասիրելուց, ապա ադրբեջանցիները մեզ հետ լավ կլինեն, ինչը կեղծիք է:

Մինչ Ադրբեջանում Հայ Առաքելական Սուրբ Եկեղեցու ժառանգությունն ուզուրպացվում է և ամբողջությամբ նենգափոխվում է ՀԱԵ-ի պատմությունը՝ հօգուտ աղվանների, Նիկոլի իշխանությունը դպրոցական առարկաների ցանքից դուրս է բերում «Հայ Եկեղեցու պատմություն» առարկան:

Մինչ ադրբեջանական բուհերում ուսանողությանը լարում են հայերի դեմ և վերջնական վարակում հայատայացության ախտով, բուհերի ուսանողներին դիպլոմները տալիս են մեր Արցախում, նիկոլական որոշ «զիբիլներ» շատ հուզվում են, որ իրենք դիպլոմ են ստացել Արևմտյան Հայաստանում ու այդ մասին բողքում են Ալիևի տուզիկ Նիկոլին:

Ադրբեջանում հարսանիքներին պարտադիր է դարձել Հայաստանի դրոշը պղծելը և «Նե օլդու՞ Փաշինյան» երգի տակ պարելն ու ուրախանալը: Սոցցանցերի ադրբեջանական տիրույթները վխտում են նմանօրինակ տեսանյութերով:

Իսկ Հայաստանում Արցախը և Հայաստանի տարածքները կորցնելուց հետո էլ քաղաքականությամբ չզբաղվող հարսանիքավորները լկտիաբար ազգային երգ-պարի տակ շարունակում են տժժալ, թե բա «Մտնենք Սասուն, մտնենք Վան», «մոռանալով», որ իրենց կրավորական կեցվածքի արդյունքում ենք կորցրել Վարարակն-Ստեփանակերտը, Շուշին, Ակնան, Բերձորը, Հադրութը և հարյուրից ավելի այլ բնակավայր:

Մինչ Ադրբեջանի նախագահ Ալիևն իր ելույթներում շարունակում է Հայաստանն անվանել թշնամական երկիր, իսկ հայերին էլ՝ թշնամիներ, Նիկոլը դեբիլոիդ հայացքով հայտարարում է, թե ադրբեջանցի տեսնելուց պետք է ուրախանալ:

Մինչ Նիկոլի մամլո խոսնակ Նազելին վախենում է Արցախ բառն արտաբերել ու շատ արագ իրեն «ուղղում» է, այն անվանելով Ղարաբաղ, Ալիևի պաշտոնյաներից մեկն Արցախում հայերեն տառերով տեղանունների ցուցանակների փոփոխությունն իր էջում ներկայացնելուց գրել էր «Շան լեզվով գրված ցուցանակներն արդեն աղբամանում են»:

Դե ադրբեջանցիների կողմից հայերին մորթելու, հայերի կտրված գլուխներով ֆուտբոլ խաղալու, հայերին մասսայաբար սպանելու մասին էլ չխոսեմ:

Այս նիկոլականին ասեք, եթե նա հասնի Բաքու էլ, ապա ադրբեջանցիների նախասիրությունները հաշվի առնելով, որոնց մասին ԽՍՀՄ տարիներին մեծ քանակությամբ անեկդոտներ կային, միայն նրա հետույքի՝ «жопа»-ի համար կթողնեն...

ՈՒ ինչպես ասում են հայտնի սկետչում՝ «Իրան կա՛մ մենակ կդոմփեն, կա՛մ էլ կդոմփեն ու կգյուլլեն»...

Դոմփողի և գյուլլողի դերում էլ կլինեն Ռամիլ Սաֆարովը կամ Դիլգամ Ասկերովը՝ հայ մորթող և Բաքվում որպես հերոս ներկայացված ազերի մարդասպանները:

Հուսամ, սրա երազանքը կկատարվի և, հայտնի երգի բառերի «մոտիվներով» Բաքուն տեսնելուց հետո միայն կմեռնի:

Գագիկ ՀԱՄԲԱՐՅԱՆ

Մեկնաբանություններ